Βάρος & ζυγαριά

ΚΑΘΕ ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΥΓΙΖΟΜΑΙ;

? Κάθε μέρα; Την επόμενη ύστερα από ένα πλούσιο γεύμα; Μια φορά την εβδομάδα; Μια φορά τον μήνα;

! Το αποτέλεσμα ζύγισης είναι αξιόπιστο, όταν ζυγιζόμαστε την ίδια ώρα της ημέρας και την ίδια ημέρα της εβδομάδας, πάντοτε στην ίδια ζυγαριά. Η καλύτερη ώρα ζυγίσματος είναι το πρωί, πριν από το πρωινό. Όταν, δηλαδή, έχει προηγηθεί ένα πολύωρο διάστημα χωρίς φαγητό και περίπου 7 ώρες ύπνου, συνθήκες που μηδενίζουν το ενδεχόμενο πλασματικής εικόνας αύξησης του βάρους μας.

ΓΙΑΤΙ “ΚΟΛΛΑΕΙ” Η ΖΥΓΑΡΙΑ;

? “Κόλλησε” η ζυγαριά; Σίγουρα; Αλήθεια, πότε μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι “κόλλησε” η ζυγαριά;

! Όταν για 3 διαδοχικά ζυγίσματα που απέχουν χρονικά κατά 1 εβδομάδα μεταξύ τους, και γίνονται κάτω από τις ίδιες συνθήκες δηλ. την ίδια ώρα και στην ίδια ζυγαριά , διαπιστώνουμε ακριβώς το ίδιο βάρος, χωρίς δηλ. να έχει προκύψει καμία αρνητική ή θετική μεταβολή του. Αν, πράγματι, συμβαίνει αυτό, μήπως...

ΤΟ “SET POINT” ΤΟΥ ΒΑΡΟΥΣ

? - Μα τί είναι, επιτέλους, το περίφημο “set point” του βάρους; Δίνει, πράγματι, εξηγήσεις ή είναι ένας ακόμα όρος στη λίστα των σύγχρονων διατροφικών απόψεων;

! Πολλά είναι αυτά που προσπαθούν να απαντήσουν στα ερωτήματα που αφορούν το σωματικό βάρος – όχι σαν απόλυτο αριθμό, αλλά κυρίως στους μηχανισμούς που το ρυθμίζουν και το επηρεάζουν. Ένα από αυτά είναι και ο ορισμός του “set point”:

Η θεωρία του “set point” του βάρους στηρίζεται στο γεγονός ότι το σωματικό βάρος του καθενός ρυθμίζεται γύρω από ένα προκαθορισμένο σημείο που ελέγχεται μέσω ενός ανατροφοδοτικού μηχανισμού, πράγμα που από εμπειρία γνωρίζαμε εδώ και χρόνια, και που επιβεβαιώνεται από την σύγχρονη επιστημονική έρευνα.

Ουσιαστικά, είτε μας αρέσει είτε όχι, το σώμα μας προσπαθεί να παραμείνει μέσα σε ένα συγκεκριμένο εύρος βάρους, ρυθμίζοντας τα επίπεδα του μεταβολισμού και της πείνας. Αυτό το κάνει για να διατηρήσει σταθερά τα συστήματα των ορμονών και των νευροδιαβιβαστών. Για αυτό είναι ανόητο και ουτοπικό να προσπαθούμε να “εξαπατήσουμε” αυτόν τον μηχανισμό υποβάλλοντάς τον σε απότομες και εξαντλητικές αλλαγές. Γιατί τότε αυτός, “αμυνόμενος”, ενδέχεται να αντιδράσει χρησιμοποιώντας οποιοδήποτε “μέσο” διαθέτει γι’ αυτόν τον σκοπό ( διάρροια, έμετο κλπ.)